Historia szkoły
Pierwsza szkoła w naszej miejscowości znajdowała się w odległości 800 m od obecnego budynku, też przy trasie Łowicz - Łódź. Mieszkańcy nazywali ją "starą szkołą". Była szkołą trzyklasową o 1 nauczycielu, gdzie nauka odbywała się tylko w okresie ustania prac polowych. Były to lata 1820 i wcześniejsze. Około roku 1920 istniała już szkoła sześcioklasowa o 3 nauczycielach i klasach łączonych. Lekcje odbywały się wtedy w budynku szkolnym i domach prywatnych. Szkoła posiadała taki sam obwód jaki jest obecnie. Jedynie do klasy VI uczęszczały dzieci spoza obwodu. Była w tym czasie w stosunku do innych placówką najwyżej zorganizowaną. Szkołę tę ukończyła między innymi Cecylia Nawrocka, która później została w tym środowisku nauczycielką. Nauczycielem został również Zygmunt Zakrzewski. W okresie okupacji budynek szkolny przeznaczono na mieszkanie dla osób, które podczas działań wojennych straciły dach nad głową. Później mieścił się w niej posterunek milicji i kawiarnia.
Budowę obecnego budynku rozpoczęto w 1934 roku. Zachodziła ku temu wielka potrzeba, toteż budowano ją w bardzo szybkim tempie. I już w 1936 roku rozpoczęła się nauka w nowo wybudowanej szkole. Była to szkoła sześcioklasowa II stopnia. Pierwszym jej kierownikiem został Pan Domański. Pracował tu 2 lata. W latach 1941 -44 nauka odbywała się z przerwami. Szkołę zamieniono na koszary wojskowe. Stacjonowały w niej wojska niemieckie. Dzięki ofiarności nauczycieli i wysiłkowi tutejszej ludności nauka odbywała się w prywatnych mieszkaniach. Ale i te, aby przeszkodzić w zdobywaniu wiedzy młodym Polakom, były zamieniane na kuchnie dla wojska niemieckiego. Pobliskie lasy posłużyły w tym czasie za miejsce straceń kilku Polaków. Poranne strzały dochodziły do uszu dzieci rozpoczynających lekcje. Nie obyło się bez tragedii, jaką przeżyła społeczność szkolna. Wielkie wysypisko broni w lesie było przyczyną śmierci jednego a kalectwem drugiego ucznia. Były to trudne i ciężkie czasy zarówno dla dzieci, rodziców jak i nauczycieli. Do niewoli zostaje zabrany nauczyciel Stanisław Nawrocki, powraca z niej dopiero w 1945 r. i obejmuje stanowisko kierownicze w szkole. Po wyzwoleniu nauka rozpoczęła się nareszcie w normalnych warunkach, w pełnej siedmioklasowej szkole. Do najwyższej klasy uczęszczały dzieci z Dąbkowic i Zawad. Wokół szkoły jak i w jej wnętrzu był ogrom zniszczeń. Głębokie wykopy sięgały prawie do fundamentów budynku szkolnego. Ale dość w krótkim czasie otoczenie zastało ogrodzone i zadrzewione. Wznosi się budynek gospodarczy, zakłada trawniki, sadzi klony. Szkoła z dnia na dzień pięknieje. Zmienia się kierownik szkoły. Jest nim Pan Tadeusz Wiśniewski, który kontynuuje prace rozpoczęte przez poprzednika. W szkole panuje wzorowy porządek, mimo, że dzieci chodzą w trepach, a podłogi pokryte są pyłochłonem.
W 1955 roku wieś Jamno została zelektryfikowana. W budynku szkolnym zabłysły żarówki. Była to ogromna radość dla dzieci , rodziców i nauczycieli. Tworzą się nowe możliwości w zdobywaniu wiedzy. W 1962 roku stanowisko kierownicze obejmuje Pan Stanisław Czuba, który pełni je aż do przejścia na emeryturę. W tym czasie następuje otynkowanie budynku szkolnego, założenie parkietu, pobudowanie domku jednorodzinnego, który był adoptowany na bibliotekę szkolną. W ramach poprawy warunków lokalowych szkoły przeprowadzony zostaje kapitalny remont "starej szkoły" celem przystosowania go na izby lekcyjne.
W 1983 roku dyrektorem szkoły zostaje Pan Andrzej Adamczyk. Pełni tę funkcję 2 lata. Rozpoczyna od doprowadzenia należytego porządku w obiekcie starego budynku. Przy olbrzymim nakładzie pracy społecznej rodziców zostaje wybudowany od podstaw budynek gospodarczy, wykonano całkowite ogrodzenie placu przy "starej szkole". Odnowiono elewację zewnętrzną.
We wrześniu 1985 roku nowym dyrektorem zostaje Pani Barbara Gajda i przejmuje troskę o poprawę warunków nauki. W tym czasie wymieniono stare ogrodzenie przy nowej szkole, zainstalowano stojaki na rowery, odnowiono wolno stojące ubikacje, drewniany garaż zastąpiono murowanym, otynkowano budynek gospodarczy, zarywający się dach wymieniono i pokryto dachówką. Przy "starej szkole" zrobiono piaskownicę, zakupiono urządzenia ogródka jordanowskiego dla najmłodszych dzieci oraz odnowiono izby lekcyjne. Prace te były możliwe do wykonania dzięki zaangażowaniu społeczeństwa.
W maju 1991 roku dzięki pomocy finansowej Wójta Gminy Łowicz doprowadzono wodę do budynku "starej szkoły", a na gwiazdkę młodzież otrzymała telewizor i video od gospodarzy naszej gminy. A wszystko to i wszyscy robili z myślą o dzieciach, aby mogły się uczyć w coraz lepszych warunkach. Poprzez te wszystkie lata, bez względu na sytuację polityczną, gospodarczą i pomimo braku pieniędzy w resorcie oświaty, dzieci uczyły się i zawsze starano się polepszyć warunki pracy. Tak jak następowały zmiany w warunkach bytowych w szkole, tak i w nauczaniu. Od 1 lutego 1990 roku ksiądz Wiesław Wronka rozpoczął naukę religii w szkole.
11.02.1992r. rodzice na zebraniu postanowili kontynuować działalność społeczną na rzecz szkoły: wymienić piece na centralne ogrzewanie, zainstalować sanitariaty w budynku. Ponieważ odległa "stara szkoła" stwarzała pewne trudności w funkcjonowaniu i kierowaniu placówką należało przenieść wszystkie dzieci do jednego budynku, aby uczyły się razem. W tym celu postanowiono dobudować dwie izby lekcyjne. W związku z tym zawiązał się Komitet Rozbudowy Szkoły i przystąpił do działania. Zostały zakupione grzejniki, rodzice opodatkowali się po 10 zł od dziecka. Po wykonaniu projektu rozbudowy szkoły i uzyskaniu pozwolenia na modernizację 25.06.1992 roku wytyczono plan rozbudowy i zaczęto prace budowlane. 26.06.1993 roku nastąpiło uroczyste otwarcie szkoły. Mszę Świętą i ceremonię poświęcenia nowego obiektu szkolnego odprawił Biskup Łowicki - ks. Alojzy Orszulik. Nastąpiła zdecydowana poprawa warunków w szkole.
Od 1.09.1999 r. dyrektorem szkoły zostaje Pani Janina Markowska.
W tym czasie szkoła wzbogaciła się o sprzęt komputerowy,który został zakupiony przy znacznej pomocy rodziców. Następnie w szkole zainstalowano pracownię komputerową z Funduszy Unii Europejskiej.
Od 01.09.2007 r. funkcję dyrektora pełni Pani mgr Marzanna Kujawiak do chwili obecnej. W ciągu dwóch lat zostały zrealizowane następujące zadania: zakupiono i zainstalowano plac zabaw dla dzieci, odnowiono szkołę poprzez cyklinowanie i lakierowanie podłóg oraz pomalowanie wszystkich pomieszczeń, wymieniono lampy oświetleniowe w klasach i na korytarzach, odnowiono wejście do szkoły, dokonano remontu centralnego ogrzewania, przeniesiono bibliotekę do szkoły. W roku 2008, 2009, 2010, 2011 uczniowie klasy VI osiągnęli bardzo wysoki wynik sprawdzianu zewnętrznego.
Od 01 września 2011 roku szkołę prowadzi Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Oświaty Gminy Łowicz. Funkcję dyrektora pełni w dalszym ciągu Pani mgr Marzanna Kujawiak.
W ostatnich miesiacach roku 2012, dzieki Wójtowi Gminy Łowicz panu Andrzejowi Barylskiemu i Radzie Gminy, dokonano w szkole wielu remontów. Zmieniono pokrycie dachu z eternitu na blachę. założono nowe rynny i podbitkę, wykonano nowe uziemnienie budynku. Dokonano także termomodernizacji oraz ułożono terakotę na schody. W zwiazku z tym, że gmina wyremontowała szkołę, rodzice wraz ze stowarzyszeniem postanowili wyremontować budynek gospodarczy, dlatego otynkowano go i również zmieniono eternit na blachę.
Na przestrzeni ostatnich lat klasy i oddziały przedszkolne zostały wyposażone w tablice multimedialne. Wymieniono wszystkie ławki i stoliki uczniowskie. W klasach są nowe kolorowe meble.
Nasi uczniowie klasy VIII nadal osiągają wysokie wyniki na sprawdzianach zewnętrznych.
W roku 2020 dzięki pomocy Sołectwa wsi Jamno, Urzędu Gminy Łowicz i środkom z Zespólu Szkół Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Oświaty Gminy Łowicz dokonano remontu "małego budynku" przeznaczonego na oddział przedszkolny 3 latków. Dzięki temu od roku szkolnego 2020/2021 przedszkolaki przebywają, bawią się i uczą w komfortowych warunkach.
W budynku głównym szkoły powstał gabinet specjalistyczny, w którym uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi odbywają zajęcia z pedagogiem, pedagogiem specjalnym, psychologiem, logopedą oraz innymi specjalistami. Sala ta wyposażona jest w sprzęt wspierający prawidłowy rozwój dzieci, znajdziemy tam między innymi kabinę lustrzaną, piaskownicę podświetlaną, programy multimedialne ukierunkowane na terapię, gry terapeutyczne oraz wiele innym pomocy specjalistycznych.